این روزها بسیاری از درامرها نوازندگی را با سبک راک و متال آغاز می کنند. تمایل موسیقی امروزه به سمت راک است و به همین علت خیلی ها فقط همان را یاد می گیرند. نوازندگی در سبک راک و متال اصلا" چیز بدی نیست؛ در واقع هر نوازنده درام باید این سبک ها را به عنوان
بسیاری از اهالی موسیقی تصور می کنند که نوشتن موسیقی یک پدیده مبهم است که قابل تجزیه و تحلیل، تمرین و یادگیری نمی باشد، در حالیکه شبیه بداهه نوازی، عناصر مشخص موسیقایی بکار رفته در یک موسیقی نوشته شده را می توان تجزیه و تحلیل کرد و یادگرفت.
مهمترین بخش ساز درامز پوست ها هستند. بدون پوست مناسب، ساز صدای خوبی ندارد. بنابراین پرسش این است که با توجه به سبکی که در آن فعالیت می کنیم، چگونه پوست مناسب را انتخاب کنیم؟ پوست های درام مارک های گوناگونی دارند و بازار تولید آنها بسیار رقابتی است و تبلیغات آنها
استرس قبل از اجرا یکی از رایج ترین پدیده هایی است که تمام موسیقیدان ها آن را در سطوح مختلف تجربه کرده اند.این قبیل استرس ها فرآیندهایی هستند که بدن را برای انجام کاری آماده می کنند. سیستم سمپاتیک عصبی مسؤلچنین واکنش هایی است و آدرنالین یکی از چندین هورمونی
بسیاری از نوازندگان درامز قبل از اجرا خود را با نوشیدنی الکلی و سیگار برای نمایش بر روی صحنه آماده میکنند؛ اجرایی که تنش های جسمی و توان بدنی بالایی را طلب میکند. شاید برای بعضی سبک های خاص این نوع ژست ها مؤثر باشد ولی در کل،
مهمترین چیز در نواختن ساز درامز، Rudimentها هستند. آنها زیربنای تمام سازهای کوبه ای اند و نباید نادیده گرفته شوند. یک درامر باید تمام Rudiment ها را بشناسد و بتواند بدون تردید آنها را اجرا کند.
"وقتی درامز می نوازید، چوب ها باید عضوی از بدن شما باشند نه وسیله ای برای نواختن."
خیلی مهم است که در ابتدای آموزش درامز نحوه صحیح بدست گرفتن چوب ها را آموزش ببینید تا در آینده دچار آسیب نشوید. نگران نباشید اگر تا بحال از روشی مناسب برای این کار
